عصب کشی دندان، که به آن درمان کانال ریشه نیز گفته می‌شود، فرآیندی است که در آن عصب و بافت‌های آسیب‌دیده یا عفونی داخل دندان برداشته می‌شود. هدف این درمان حفظ دندان به‌جای کشیدن آن است. در این روش، پس از برداشتن عصب و بافت‌های ملتهب، فضای داخلی دندان تمیز و ضدعفونی شده و سپس با مواد خاص پر می‌شود تا از بروز عفونت‌های بعدی جلوگیری شود.
یکی از رایج‌ترین علل انجام عصب کشی، عفونت یا التهاب در عصب دندان است. این عفونت می‌تواند به دلیل پوسیدگی عمیق دندان یا آسیب به دندان به‌وجود بیاید.
ضربه به دندان ممکن است باعث شود عصب دندان آسیب ببیند. در این صورت، حتی اگر دندان ظاهر سالمی داشته باشد، ممکن است نیاز به عصب کشی باشد تا از بروز مشکلات بیشتر جلوگیری شود.
ترک یا شکستگی دندان می‌تواند به عصب آسیب رسانده و باعث درد و عفونت شود. در چنین شرایطی، عصب کشی ممکن است بهترین گزینه برای حفظ دندان باشد.
اولین قدم برای انجام عصب کشی، تشخیص درست مشکل است. دندان‌پزشک با استفاده از تصاویر رادیولوژی (عکسبرداری) و معاینه بالینی، وضعیت دندان و نیاز به عصب کشی را ارزیابی می‌کند.
قبل از شروع درمان، دندان‌پزشک محل دندان آسیب‌دیده را با بی‌حسی موضعی بی‌حس می‌کند تا در طول درمان بیمار هیچ دردی احساس نکند.
پس از بی‌حسی، دندان‌پزشک از ابزارهای مخصوص برای دسترسی به فضای داخلی دندان استفاده کرده و عصب و بافت‌های عفونی یا آسیب‌دیده را برداشته و فضای دندان را تمیز می‌کند.
پس از پاکسازی دندان، دندان‌پزشک فضای داخلی دندان را با مواد مخصوص پر می‌کند تا از عفونت مجدد جلوگیری کند و دندان استحکام خود را حفظ کند.
بعد از عصب کشی، دندان ممکن است نیاز به ترمیم داشته باشد. دندان‌پزشک معمولاً از پرکردگی یا روکش برای بازسازی دندان استفاده می‌کند.
هدف اصلی عصب کشی، نجات دندان آسیب‌دیده است. این درمان اجازه می‌دهد که دندان‌تان بدون نیاز به کشیدن حفظ شود و همچنان کارکرد خود را در دهان ادامه دهد.
عصب کشی به‌طور مؤثر درد ناشی از عفونت یا التهاب عصب را از بین می‌برد و از گسترش عفونت به سایر قسمت‌های دهان جلوگیری می‌کند.
حفظ دندان‌های طبیعی به‌طور کلی به بهبود سلامت دهان و دندان کمک می‌کند. علاوه بر این، درمان به‌موقع از مشکلات دندانی پیچیده‌تر مانند عفونت‌های لثه و از دست دادن دندان جلوگیری می‌کند.
بعد از انجام عصب کشی، ممکن است برخی از بیماران احساس درد یا حساسیت خفیفی در ناحیه درمان‌شده داشته باشند. این حساسیت معمولاً موقتی است و پس از چند روز از بین می‌رود.
پس از عصب کشی، دندان ممکن است ضعیف‌تر از قبل شود. در این صورت، ممکن است دندان نیاز به روکش برای تقویت و محافظت بیشتر داشته باشد.
در موارد نادر، ممکن است عفونت دوباره به دندان برگشته و درمان نیاز به تکرار داشته باشد. این اتفاق معمولاً در صورت عدم انجام صحیح درمان یا عدم رعایت مراقبت‌های بهداشتی اتفاق می‌افتد.
بعد از انجام عصب کشی، مهم است که به‌طور منظم دندان‌های خود را مسواک بزنید و از نخ دندان استفاده کنید. این کار از بروز عفونت مجدد و مشکلات لثه جلوگیری می‌کند.
پس از انجام عصب کشی، به‌ویژه اگر دندان هنوز ترمیم نشده باشد، باید از مصرف مواد سخت و سفت خودداری کنید تا از شکستن دندان جلوگیری شود.
پس از درمان عصب کشی، بهتر است برای بررسی وضعیت دندان و اطمینان از عدم بروز مشکلات جدید به دندان‌پزشک مراجعه کنید.
عصب کشی دندان یک درمان حیاتی برای نجات دندان‌های آسیب‌دیده از عفونت یا التهاب شدید است. این روش می‌تواند به‌طور مؤثر درد را از بین ببرد و دندان‌ها را از کشیدن نجات دهد. اگرچه این درمان ممکن است با برخی عوارض یا حساسیت‌های موقت همراه باشد، اما به‌طور کلی گزینه‌ای مؤثر و مفید برای حفظ سلامت دهان و دندان محسوب می‌شود. با رعایت مراقبت‌های پس از درمان و پیگیری‌های لازم، می‌توان از مزایای بلندمدت این درمان بهره‌مند شد و سلامت دهان خود را حفظ کرد.